Als alleenstaande moeder met gezondheidsklachten voor drie kinderen zorgen is niet makkelijk. Toch gaf Massouda nooit op. Kijk naar en lees over haar weg naar een fijne plek op de arbeidsmarkt.
Massouda is geboren in Afghanistan en heeft daar tot haar 16e gewoond, maar in 1999 is ze vanwege de omstandigheden in haar moederland naar Nederland gereisd. Via de Internationale Schakelklas heeft ze haar eerste Nederlandse taallessen gevolgd en in 2000 heeft ze zelfs een paar maanden stagegelopen om haar kennis van de Nederlandse taal te verbeteren. Ze heeft ook kort bij de McDonald’s gewerkt. Op haar 18e is ze formeel getrouwd en raakte ze zwanger van haar eerste kind.
Zorg en welzijn, op werk en thuis
Tussen 2001 en 2010 zat Massouda een lange tijd thuis zonder werk en had ze een bijstandsuitkering. In 2010 begon ze met de studie Zorg en Welzijn op MBO niveau 2. Ze heeft toen stagegelopen bij een kinderdagverblijf en dat vond ze geweldig. In de zomer van 2011 haalde ze haar diploma en in 2012 begon ze als vrijwilliger bij Woonzorgcentrum de Havezate in Holtenbroek. Ze vond het werk daar erg leuk en kon het goed vinden met de bewoners, maar ze had er veel moeite mee wanneer haar cliënten kwamen te overlijden. Ze zat daar dan dagen mee in haar hoofd en kon het niet loslaten. Massouda werd er uiteindelijk niet gelukkig van, dus moest ze iets anders gaan zoeken.
Ik ben echt een mensenmens, dus ik vond het heel lastig om los te laten wanneer iemand kwam te overlijden.
Ze is bij de toenmalige Sociale Dienst naar binnengelopen om aan te geven dat ze graag richting de arbeidsmarkt en betaald werk wilde gaan. Haar thuissituatie was verre van ideaal; ze was een alleenstaande moeder met twee kinderen en gezondheidsproblemen. Daarom had ze, naast het contant met haar consulent van de Sociale Dienst, ook wat bredere ondersteuning nodig om weer aan het werk te kunnen. Via haar consulent kwam ze bij de stichting Voor Elkaar Zwolle terecht en kreeg ze van JobhulpMaatje een vrijwilliger toegewezen. Ze heeft zich samen met hem georiënteerd op de arbeidsmarkt.
Medisch onderzoek
In februari 2019 begon ze als hostess in Zwolle. Tijdens haar sollicitatiegesprek hadden ze duidelijke afspraken gemaakt over hoe vaak ze kon werken, maar desondanks werd ze toch vijf dagen per week ingepland op onregelmatige tijden. Ze kon dat niet combineren met haar thuissituatie en de zorg die ze nodig had. “Het was onhoudbaar voor mij,” vertelt Massouda.
In augustus 2019 zag Massouda een vacature via een uitzendbureau. Ze werd meteen uitgenodigd voor een introductie en de daarop volgende trainingsdagen. Ze werd aangenomen en gaf ook hier opnieuw aan dat ze drie dagen per week kon werken. Helaas; Massouda werd vier dagen per week opgeroepen omdat het een drukke periode was. Daarnaast was het werk ook nog eens wat te zwaar voor haar door haar lichamelijke klachten. Simone, haar consulent bij Tiem, heeft Massouda na overleg aangemeld voor een medisch onderzoek, waaruit inderdaad bleek dat haar huidige werk ongeschikt was voor haar en ze haar zoektocht naar werk opnieuw voort moest zetten.
Niet opgeven, maar rijles geven
Massouda’s zoon begon rond die tijd met zijn eerste rijlessen en op die manier kwam ze toevallig in gesprek met de eigenaar van rijschool Superdrive. Ze vertelde hem over haar situatie, waarna hij haar adviseerde om rijinstructrice te worden. Via Stichting Groei Vooruit kon de opleiding gefinancierd worden en zo begon ze in maart 2023 met de MBO niveau 4 opleiding voor rijinstructeur. Het was geen makkelijke periode voor Massouda, haar gezondheidsklachten hielpen ook niet mee. Toch wist zij in december 2023 met succes haar papieren in ontvangst te nemen. Op 1 maart 2024 ging Massouda aan het werk als rijinstructrice bij Superdrive. Haar eerste leerling is intussen al geslaagd voor zijn rijbewijs.
Een rijbewijs is voor een vrouw ook een vorm van vrijheid, dus dat ik nu mensen daarmee kan helpen vind ik erg fijn.
“Het was niet makkelijk om zo ver te komen,” vertelt Masuda, “maar ik heb altijd mijn best gedaan. Ik heb nooit opgegeven, ook al was het hartstikke zwaar. Soms dacht ik er wel aan, maar ik kan altijd wel energie halen uit mijn kinderen.” Ze is erg blij met haar huidige werkgever. “Ik heb mijn eigen agenda en ik kan zelf plannen wanneer ik wel en niet kan. Maar mijn wens is om ooit voor mezelf te kunnen beginnen.”
