Van kunstacademie naar social work: hoe vallen en opstaan leidde tot een nieuwe roeping

Een moeilijke start

De kunstacademie bleek voor Floor geen gezonde omgeving. De sfeer, de prestatiedruk en persoonlijke uitdagingen stapelden zich op. “Ik klapte er echt uit met klachten,” vertelt die. Het betekende een lange periode van psychologische trajecten en ondersteuning vanuit de gemeente. Dankzij de Participatiewet kreeg Floor rust: geen sollicitatieplicht, maar wel de kans om te herstellen.

Via de gemeente kwam Floor terecht bij Tiem. Zo kwam die in contact met Ine, Adviseur Werk- en Ontwikkeling (AWO). Er ontstonden al snel goede gesprekken, waarin ruimte was voor vertrouwen en perspectief. Ine zag wat Floor nodig had en wees die de weg naar DOCK24, een plek voor herstel, dagbesteding en ontmoeting.

De waarde van Tiem

Bij DOCK24 begon die voorzichtig met opbouwen door het volgen van creatieve cursussen en het doen van vrijwilligerswerk. Dit deed Floor bij o.a. Het Leger des Heils en een peuterspeelzaal. Al snel groeide DOCK24 uit tot een belangrijke schakel: “Het was een waardevolle plek. Niet alleen voor mij, maar ook voor veel anderen.’’

Het contact met studenten Social Work die daar stage liepen, wekte diens interesse in het vak. Wat begon als nieuwsgierigheid, groeide uit tot een nieuwe studierichting: Social Work. ‘’Ik kan wel zeggen dat ik zonder Tiem hier niet terecht was gekomen. Ine heeft mij zoveel tijd en ruimte gegeven om te mogen ontdekken wat ik nou écht wilde’.’

Een nieuwe studie, een nieuw pad

De overstap naar Social Work was spannend, maar logisch. Psychologie had al langer Floors interesse maar de praktische insteek en persoonlijke betrokkenheid van Social Work pasten beter. “Ik wilde mensen helpen, zoals ik zelf geholpen was.” De opleiding bleek uitdagend, zeker met de latere diagnoses ADHD en autisme. Uiteindelijk koos die voor een Associate Degree in plaats van de volledige bachelor. “Dat was beter behapbaar, maar inhoudelijk juist heel waardevol.”

Ondersteuning die het verschil maakte

De begeleiding van Ine speelde een belangrijke rol voor Floor. Dankzij haar inzet kon die zelfs diens laatste studiejaar afronden met behoud van uitkering, een uitzonderlijke regeling. “Zonder haar had ik mijn opleiding nooit af kunnen ronden. Ik ben haar ontzettend dankbaar. Ine is een strijder en heeft voor me gevochten.’’ zegt Floor lachend. Het was precies die combinatie van tijd, ruimte en vertrouwen die Floors herstel en ontwikkeling mogelijk maakte. “Het was essentieel dat ik eerst mocht bijkomen, in plaats van meteen onder druk te worden gezet”.

Ervaringsdeskundige in de zorg

Nu werkt Floor bij Frion, op een woonlocatie voor mensen met een lichte verstandelijke beperking en vaak een complexe achtergrond met meerdere diagnoses. Floor ziet diens eigen ervaringen als kracht: “Mijn diagnoses, therapieën en ervaringen uit het verleden neem ik mee in mijn werk. Dat maakt het makkelijker om cliënten te begrijpen en echt contact te maken; het verkleint de afstand.”

Of het nu gaat om praktische ondersteuning, gesprekken tijdens het koken of simpelweg samen koffie drinken: de basis is altijd vertrouwen. “Het mooiste is het contact. De dagelijkse praatjes, de band die je opbouwt en dat mensen zich vertrouwd en veilig bij je voelen.”

Dankbaarheid en motivatie

Wat Floor andere mensen graag wil meegeven uit dit traject, is het volledige pad dat die heeft doorlopen: de uitdagingen, de hulp die die heeft gekregen, de momenten van uitval en tegenslag en uiteindelijk het punt waar Floor nu staat. “Ik heb dit allemaal meegemaakt, deze hulp gekregen en aangegrepen, soms uitgevallen, maar nu sta ik hier, goed terechtgekomen, trots op waar ik sta en gelukkig op deze plek. Ik durf wel te zeggen dat ik gelukkig ben.” Met een glimlach voegt die toe: “zonder de begeleiding van Tiem, en in het bijzonder Ine, had ik hier nooit gezeten. Nu sta ik stevig op mijn voeten en kan ik anderen helpen hetzelfde te doen.”